12. (1) Alio rursus tempore in finibus eiusdem castelli locustae, frugum consumptrices, insederant copiosae, noxiis morsibus cuncta uastantes. Tali ergo peste perculsi mox presbyteri ceterique mansores sanctum Seuerinum summis precibus adierunt dicentes "ut tantae plagae auferatur atrocitas, orationum tuarum experta suffragia postulamus, quae magno dudum miraculo ualere conspeximus.
Severinus calls them to repentance, prayer, and fast. He also forbids them to ward off locusts. They listen to him and gather in church for where they recite psalms and pray. Only one poor man tries for a whole day to defend his tiny piece of land from locusts.
(4) [...] totoque anxius die locustarum nubem impendentem qua potuit exturbauit industria moxque ecclesiam communicaturus intrauit, sed segetem eius exiguam, multis uicinorum circumdatam frugibus, locustarum densitas deuorauit. Quibus ea nocte ab illis finibus exterminatis imperio diuino probatum est, quanti ualeat fidelis oratio.
In the morning, the poor man sees that his land was utterly destroyed while that of his neighbours was saved. He repents but is worried about his livelihood. Severinus encourages the parishioners to make a collection for the man that will allow him to survive the year.
(ed. Régerat 1991: 212, 214)