Letter 101 [inc. "Τῆς μὲν ὑμετέρας ἁγιωσύνης"]
Anatolius of Constantinople praises Leo's zeal that led to the condemnation of heresies in Chalcedon. Then he announces the dispatch of the legates to Rome which will give account of the Council to the Pope:
1. [...] καὶ ἔδει ἅπαντα εἰς γνῶσιν τῆς σῆς ἁγιότητος ἀνενεχθῆναι τὰ παρακολουθήσαντα ἀναγκαίως· ἀποστέλλοντες αὐτόθι, κατ᾽ἐπιλογὴν τὸν θεοφιλέστατον ἀδελφὸν, καὶ συνεπίσκοπον ἡμῶν Λουκιανὸν, τόν τε εὐλαβέστατον διάκονον Βασίλειον γράφομεν καὶ αὖθις, ταῦτα δηλοῦντες, ὡς ἤδη μὲν ὁ θεοφιλέστατος ἀδελφὸς καὶ συνεπίσκοπος ἡμῶν Λουκιανὸς· ἅμα τῷ θεοσεβεστάτῳ πρεσβυτέρῳ ἡμῶν Βονιφατίῳ σὺν Μαρκιανῷ τῷ εὐλαβεστάτῳ διακόνῳ φενεροὺς χάρτας περιέχοντας τὰ ἐν τῇ ἁγίῳ, καὶ οἰκουμενικῇ συνόδῳ πεπραγμένα λαβὼν ταύτης τῆς βασιλευούσης ἐξεδήμησε πόλεως.
Anatolius announces that Lukianos and Basileios will bring also another letter to Leo and refers to the condemnation of Dioscorus of Alexandria, to the letter sent by all the Fathers of the Council [1789], to the definition of faith and other decisions taken by the Council. Then he tells about the declaration of the privilege of the see of Constantinople as the bishopric second to Rome that has jurisdiction over the ordination of the bishops in the provinces of Pontus, Asia, and Thracia, and on the protest of the papal legates:
5. Οὕτω τε πάντων καλῶς προβάντων, καὶ εἰς εὐφροσύνην ληξάντων, οἱ εὐσεβέστατοι αὐτόθεν ἐπίσκοποι Πασχασῖνος, καὶ Λουκίνσιος, καὶ εὐλαβέστατος πρεσβύτερος Βονιφάτιος πολλάκις μὲν περὶ τούτου αὐτοῦ παρ᾽ἡμῶν διδαχτέντες· ἀγνοοῦντες δὲ τὸν σκοπὸν τῆς ὑμετέρας ἁγιωσύνης. ὅν ἔχετε περὶ τὴν Κωνσταντινουπόλεως ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν μετὰ τὸ τυπῶσαι τὴν ἁγίαν σύνοδον, καὶ δι᾽ὑπογραφῆς βεβαιῶσαι τὸν τοιοῦτον ὅρον, ἀνασοβοῦσι μὲν τὴν σύνοδον, ταράττουσι δὲ καὶ συγχύσεως πληροῦσι τὸ συνέδριον, τὸν θρόνον τοῦτον ἐξουθενοῦντες, καὶ πάντα ποιοῦντες ὅσα ὕβρεως αἴτια, ἐμοί τε, καὶ τῇ Κωνσταντινουπόλεως ἁγιωτάτῃ Ἐκκλησίᾳ. [...]
(ed. E. Schwartz ... : Patrologia Latina 54, 951-965 = Ballerini 1753: 1088-1106)
