f. 342v 115. Denique dic, sanctissme, |6 quod flagitium in conuersatione, quem lapsum in sermone, quod piaculum |7in fidei professio|8ne uidisti, in quo |9potuisti secundu(m) |10Scribturas eos co(n)|11uincere, ut cum |12concilia soleant |13plurimis diebus |14protrahi, ut per |15adsiduum moni|16tum interueni|17ente correctio|18ne nullus ab spi|19ritali conuentu |20lesus abscedat, |21tu sine cunctabun|22da deliberatione |23intra unam ora(m) |24iudicandos pu|25tares, quorum |26longeuus idem|27que quantum hu|28manae conscie(n)|29tiae interest in|30reprehensibi|31lis episcopatus |32lasciuos sordidos|33que tuos excide|34ret annos. 116. Nam |35unus eorum post |36undecim annos presbyterii triginta quinque annorum tunc cognosceba|37tur episcopus, sicuti etiam et quae non latebat opinio et ipsa aetas tam |38annosam eiusmodi testabatur functionem, sed et lectorum et minis|39trorum a uobis pro moribus uestris institutorum, qui et canitiem |40execrandam et senectutem eius abominabilem uobis cum uolu(m)|41tate audientibus uociferaba<n>tur, indicabat impiaetas. 117. Alter ab |42adulescentia clericus adque per singulos gradus ad episcopatum f. 343r ||1 [...63...] |2inpar stans iudicaretur, idemque secundum Scribturas ipsamque ueritatem fi|3dei suam professionem defendens non iam a ministris, sed a uobis ipsis extre|4mis iniuriis ageretur, te quidem Ambrosio dicente: "Porro taceat", Euseuio ue|5ro adsessore tuo subiungente et ad augendam tuam ut iudicis auctoritatem d|6icente: "Taceat (118) nec saluus!"
(ed. Gryson 1980: 298, 300)