Canon 13
Cum presbyteri adque diaconi sublimi dignitatis apice prorogantur, actebus omnino renuntient saeculi et ad sacrum electi mysterium repudient carnale consortium ac permixtionis pristinae contubernium permutent germanitatis affectu; et, quisquis ille est, presbyter adque diaconus, diuino munere benedictione percepta uxoris prius suae frater ilico efficiatur ex coniugae. Quosdam repperemus ardore liuidinis inflammatus abiecto militiae cingulo uomitum pristinum et inhebeta rursus coniugia repetisse adque incesti quodammodo crimine clarum decus sacerdotii uiolasse, quod nati etiam filii prodederunt. Quod quisque fecisse dignuscetur, omni in perpetuum, quam admisso iam crimine perdedit, dignitate priuabitur.
(ed. de Clercq 1963: 108)